Als zoon van een internationaal chauffeur (Koninklijke Exporthandel Jac. van Namen en Zonen, Agrotrans en Buchner Transport B.V.) lag mijn toekomst al vroeg vast: ik wilde ook chauffeur worden. En zo geschiedde. Na vele vakanties en vrije dagen mee te zijn geweest, en vervolgens alle rijbewijzen gehaald te hebben, was het zover. Arie Buchner had al een aantal maal navraag gedaan bij m’n vader of ik al de baan op kon.
In eerste instantie veel dubbel bemand gereden in de groenten bij Agrotrans voor Van Namen. Later overgeheveld naar het planten rijden. Omringd door veel ervaren chauffeurs leer je in korte tijd de kneepjes van het vak. Mooie reizen naar Noord-, Midden- en Zuid-Italië waren geen uitzondering.
Na een aantal jaren te hebben gereden, heb ik elders een baan op de planning aangenomen en dit volgehouden tot het weer begon te kriebelen. En ja: waar ga je dan als eerste solliciteren? Daar waar je het goed hebt gehad.
Zit inmiddels alweer zes jaar met plezier op de auto, op een combi. Combiwerk is bij Buchner Transport B.V. zeer divers, en daar houd ik van. Afwisseling zoals een ritje Berlijn, ritje Ruhrgebied, ritje Zuid-Duitsland, ritje Hamburg, ritje Zwitserland of een paar dagen bij Kivits Drunen aan de gang. En natuurlijk in oktober en november de grafstukjes en de adventstukjes voor een grote Duitse klant, wat ook echt leuk werk is.
Ook ik ben van mening dat voor een chauffeur drie zaken belangrijk zijn: materiaal, werk en financiën. Eenieder bepaalt natuurlijk zelf de volgorde, maar bij Buchner Transport B.V. zijn alle drie de punten dik voor elkaar. Goed materiaal, mooi werk en een goed salaris, wat altijd keurig op tijd is!
Verder zijn we een relatief klein bedrijf. Daardoor kent iedereen elkaar, zijn de lijnen kort en heerst er een “no-nonsense” mentaliteit.
Alles bij elkaar opgeteld: reden genoeg voor een lang dienstverband.